نقش کارمندان در رشد فرانشیزها

تنها یک سال پیش، قانون کار منصفانه ( حفاظت از کارگران آسیب پذیر) با شدت بیشتری آغاز شد. از آن زمان، با بهره گیری از ستاد پیگیری شکایات کار منصفانه با قابلیت اعمال قانون برای مشمولان قانون کار منصفانه ۲۰۰۹ و اجبار ارائه کنندگان فرانشیز به استخدام عناوین شغلی مربوط به دریافت کنندگان فرانشیز، سازمان ها بر این باور بودند که این اصلاحیه کوچک ممکن است کل بخش فرانشیز را نابود کند. اکنون یکسال گذشته و اثرات این اصلاحیه قانونی قابل درک است، اما نه فقط در دادگاه ها و رویه های بخش کار منصفانه، بلکه در ارتباطات بین دریافت کنندگان و ارائه دهندگان فرانشیز.

پاسخ مبهم رگولاتوری
دلیل دولت برای قانون فرانشیز برای مسئولیت تخلف دریافت کنندگان فرانشیز بر دو اساس استوار است: تشویق ارائه کنندگان فرانشیزبه برداشتن گام های مثبت برای اطمینان از اینکه دریافت کنندگان خدمات آنها همگام با قانون عمل می کنند و اجازه دادن به FWO برای هدف قرار دادن ارائه کنندگان فرانشیز ( که وضعیت بهتری دارند) را هدف قرار دهد. تا کارمندان بتوانند حقوق خود را از طریق درآمدهای تجاری دریافت کنند نه از طریق قانون حقوق و دستمزد (FEG).

در طی ۱۳ ماه از بکارگیری قوانین مربوط به فرانشیز دهنده، FWO هیچ مداخله قانونی علیه فرانشیز دهندگان در ارتباط با این قوانین نداشته است. به میزان قابل توجهی این موضوع به خاطر این است که FWO قبل از آنکه به نقطه قضاوت برسد محاکمه می کند – فرآیندهای قانونی حتی برای دولت نیز گران هستند- و بنابراین فرآیندهای قانونی قدم آخرند نه اول!

سیاست اجرایی FWO همچنین بر این نکته تاکید می کند که به نتایج مد نظر FW رسیده باشیم. همانطور که در ادامه خواهیم دید، فعالیت ارائه دهندگان فرانشیز غیر ضروری کردن دادخواهی است. بنابراین ارائه کنندگان فرانشیز تنها می توانند برای تخلفاتی که برای دریافت کننده رخ میدهد مسئول باشند. پس از اکتبر ۲۰۱۷، این احتمال بیشتر است که هیچ دادخواهی نبینیم، و اگر نه، تا پایان ۲۰۱۹ .

پاسخ پیشگیرانه از طرف بخش فرانشیز
درحالیکه پاسخ FWO به VW ممکن است به زودی مشخص نشود، بخش فرانشیز می تواند پاسخ فعالانه تری نسبت به قدم های منطقی دفاع از شمول بدهد، مخصوصا از زمان انتشار راهنمای FWO به بعد.

مورد مهم تر این موضوع به Caltex معروف است که تصمیم گرفت ریسک قبول قانون VM رابپذیرد و تمام فرانشیز های مستقل را خریداری نماید. یک پاسخ دراماتیک! اما آن کسب وکار خود مهمترین ابزار برای حفاظت از خود بود.

پایین ترین سطح زنجیره عکس العمل ها، این بود که به طرز قابل ملاحظه ای ارائه کنندگان فرانشیز نظارت را افزایش دادند و نظارت را به قراردادهای خود افزودند تا اجازه دهند با آمادگی بیشتری به جریمه ها پاسخ دهند.

برخی فرانشیز دهندگان یک قدم به جلو برمی دارند و فعالانه فرانشیزگیرندگان را حسابرسی می نمایند. در حالیکه برخی دیگر اینکار را بر اساس یک نمونه گیری تصادفی انجام می دهند، دیگران نمونه گیری سیستمی و شبکه ای برای اطمینان از جانماندن چیزی انجام می دهند. برخی مواقع، چنین سرمایه گذاری از سمت فرانشیز دهنده برای اطمینان از به جا بودن شرایط هست. هردوی این قدم ها پایه ی قوانین FWO را تشکیل می دهند.

گرچه، بعضی مواقع تنش هایی بین فرانشیز گیرنده و فرانشیز دهنده اتفاق می افتد، باید بدانید فرانشیز گیرنده می خواهد کسب وکار خودش را داشته باشد نه اینکه از کسی دستور بگیرد.گرچه برخی فرانشیز گیرنده ها از مداخله فرانشیز دهنده استقبال می کنند، دیگران از نظارت بیش از اندازه شکایت دارند.

این موضوع شخصی نیست
مسئله مهمی که فرانشیز گیرندگان بایستی به یاد بسپارند این فرآیند است که مداخله فرانشیز دهنده شخصی نیست. بلکه بخشی از فرآیندی گسترده تر برای حفاظت از کسب وکار و مدل آن است نه بیشتر.

به همین صورت، فرانشیز دهندگان بایستی به خاطر بسپارند که فرانشیز گیرنده آنان به عنوان عملگرانی مستقل در کسب وکارند. وارد شدن به کسب آنان برای چک کردن همسویی آنان با FWO و قرارداد قانونی FW یک اختیار بالقوه برای شروع کسب وکار خودشان نیست.

احترام متقابل و درک بین هر دو طرف برای مدل فرانشیز در پارادایم جدید ضروری است. بنابراین باید به دو طرف در مزینه کسب وکار و برند احترام قائل شد.

فرانشیز یک هدیه است
اجبار فرانشیز دهندگان به الزام های قانونی FW یکی از ستون های برندی است که از قوانین انتظار می رود و بنابراین می توانیم بگوییم تا اینجا خوب به آن عمل شده است.

یکی از متدهای به طور فزاینده ای فراگیر که به وسیله آن فرانشیز دهندگان ریسک خود را تحت VW می پذیرند بهبود اموزش فزاینده در زمینه قوانین مرتبط با صنایع به فرانشیز گیرندگان علاوه بر آموزش آگاهی برند استفاده شده برای ایجاد فرانشیز در شبکه است.

فرانشیز دهندگان این مساله را از متدهای متنوعی – برخی متکی بر مربیان درونی و ملاقات های شخصی با فرانشیز گیرندگان، و بقیه گروه های راهنما برای فرانشیز گیرندگان سابق و جدید – است که این مورد دوم مرتبط با صنعت است.

برخی فرانشیزدهدنگان به سادگی طرف مقابلرا به سایت ارجاع می دهند ، با اینکه این سایت محل مناسبی برای شروع است، ما به میزان معرفی ریسک مناسب به مشتری با آن مشکوکیم همانطور که رئیس سابق FWO گفته ” هرچه راه حل مناسب¬تر باشد، موثرتر است.

به عنوان یک فرانشیز گیرنده، مزیت برتر بایستی از همین منابع در دسترس تامین شود. این باعث می شود فرانشیز گیرنده از انطباق خود مطمئن شود و برای تایید آن ازطرف دهنده تامل نکند.

همزیستی به جای انگل زیستیمهم تر از همه هر دوطرف باید به یاد داشته باشند که رابطه بین آنها از یک نوع همزیستی است. شما برای موفقیت به یکدیگر نیاز دارید.درحقیقت، فرانشیز دهنده برای عملیات تولیدی برند به طرف مقابل نیاز دارد و فرانشیز گیرنده نیز برای دسترسی به منابع و اطمینان از پایین نیامدن درآمد به فرانشیز دهنده نیازمنداست.

مهم تر از این، فرانشیز گیرنده باید به خاطر داشته باشد که کجای کار منطبق بر FW نیست، آنها کسانی هستند که در مقابل قانون مسئولند. فرانشیز دهنده ممکن است هیچ وقت (بیشتر مواقع این گونه است) مسئولیتی بر عهده نداشته باشد، درواقع اکثر مراحل قرارداد به گونه ای است که آنها مسئولیتی نداشته باشند. گرچه، فرانشیز گیرنده بسته ای با منابع مورد نیاز فراهم خواهد کرد تا بداند در چارچوب قانون عمل می کند.

زمانی که منابع  آموزش، راهنماها و چک لیست ها ارائه می گردد، آن را مغتنم شمارید. آنها قطعا در آینده به یاری شما خواهند آمد.