برخی از افراد به طور ذاتی قادر به صحبت کردن در مورد قابلیتها و موفقیتهای خود نیستند و با وجود اینکه دستاوردهای قابل توجهی داشتهاند، به دلیل ناتوانی در بیان آنها، به جایگاهی که شایستگی آن را دارند، نمیرسند.
وقتی در صحبت از ویژگیهای مثبت خود، دلایل محکمی بیان میکنید، در مذاکره نیز موفقیت بیشتری به دست میآورید
اشتباه اول: واضح صحبت نکردن درمورد دستاوردهایتان.
از چارچوب سادهی زیر استفاده کنید تا مثال خاصی را بیان کند و نقش خود را در نتیجهی بهدست آمده، برجسته کند:
- وضعیت(به طور مثال مواجهه با ضرر و زیان در کسبوکار)
- وظیفه (به طور مثال کار کردن با تیمهای مختلف)
- اقدام (به طور مثال ایجاد تغییرات جزئی در وبسایت)
- نتیجه(به طور مثال صرفهجویی ۱۵% در وقت اعضای تیم)
اشتباه دوم: تصور اینکه سابقهی کاریتان گویاست و نیازی به توضیح اضافه ندارد.
هرگز تصور نکنید که مدیر شما تمام جزئیات کارهایی را که در پشت صحنه انجام دادهاید، میداند؛ معمولا زنان برای دستاوردهایی که در کار گروهی داشتهاند، کمتر مورد توجه قرار میگیرند.
کاری کنید که دستاوردهایتان مورد توجه قرار بگیرند و نقش و کمکهای خود در کار گروهی را بیان کنید.
اشتباه سوم: عدم استفاده از موفقیتهای گذشته به عنوان فرصتی برای آینده.
صحبت از تجربیات گذشته به این معنی نیست که فقط بگویید در کجا بودهاید یا چه کاری را انجام دادهاید.
شما باید شواهدی ارائه دهید که نشان دهد در گذشته کاری را انجام دادهاید و میتوانید دوباره آن را انجام دهید.
درست است که موفقیتهای گذشته، برای خود شما روشن و بدیهی به نظر میرسند، ولی مصاحبهکننده به دنبال مثالهایی است که به او نشان دهد که شما در شرکت جدید، چه عملکردی خواهید داشت.